चांदणे चाहूल होती
कोवळ्या पाऊलि
माप मी ओलांडले अन
दूर गेली भातुकली
खेळण्याचे होते वयं
अंगणाची होती सय
सोवळ्या मनात माझ्या
भरे नभाचा आशय
थबकले उंब-यात मी
पाहुनी नवी पहाट
जणू जन्मले नव्याने
भारता हा मळवट
हाती अमृताचा वसा
साथ देई माझा सखा
त्याच्या कृतार्थ डोळ्यात
झुले उंच माझा झोका !
Comments
Post a Comment